Glavni junak prvog romana Bekima Sejranovića čitav svoj život provodi u lutanju, poput nekakvog savremenog Odiseja. Nakon detinjstva u Bosni, prelazi u Rijeku gde provodi buntovničke srednjoškolske godine, da bi ga ratni vihor odneo u Norvešku. Tamo u egzilu, prinuđen je na novi početak.
No koreni su prejaki i stalno ga vuku nazad, ali ona zemlja za kojom pati više nije ista. Stranac u Norveškoj, ali i u bivšoj Jugoslaviji, pripovedač biva osuđen na lutanje meridijanima, onim geografskim i onim unutrašnjim, u večitoj potrazi za izgubljenom zemljom i izgubljenim godinama.
Ali nije ovo samo puka autobiografija jednog nevoljnog apatrida. Pred sobom imamo i filigranski ispletenu povest XX veka ovih prostora, koju autor ispisuje kroz priču o istoriji svoje porodice. Lutanja, izbeglištva, egzil… kao usud jednog podneblja i pokretač večitog počinjanja iznova kojemu se kraj ne nazire.
Briljantan prvenac jednog od najtalentovanijih bosanskih pisaca i verovatno najsvežiji književni glas još od pojave Miljenka Jergovića. Zasluženo ovenčan prestižnom regionalnom nagradom „Meša Selimović” (u konkurenciji Arsenijevića, Pištala i Albaharija), Sejranović je došavši „niotkuda“ osvojio naklonost publike i kritike ovom knjigom.